نگاه ساکت باران به روی صورتم دزدانه میلغزد/ ولی یاران نمی دانند که من دریایی از دردم / به ظاهر گرچه می خندم / چه گذری داری/ گذری سرد و بی احساس / در دلت خبری نیست /که مرا ویران خواهی ساخت / وحالا تو چرا مرا به اینسردی و بی روح بودن دعوت می کنی... ((اگر احساسی نباشد/ فراموش شدن چه ساده است...)) .
. . . رنگین کمان سهم کسانی ست که تا آخرین لحظه زیر باران بمانند/ اما... سرسبزی سهم کسانی ست که بعد از باران هم می مانند . . . ولی اندر سوکوتی تلخ می گریم